Σε λιγότερο από δυο μήνες θα δούμε στις οθόνες μας τους ημιτελικούς και τον τελικό της 61ης διοργάνωσης τραγουδιού της Eurovision. Στα 61 αυτά χρόνια δεν έχουν υπάρξει λίγοι νικητές που θέλησαν να επιστρέψουν στον θεσμό και να κάνουν ξανά τη χώρα τους περήφανη. Μερικοί τα κατάφεραν, άλλοι όχι. Σημασία έχει πως τόλμησαν να το ξανακάνουν και ρίσκαραν να σηκωθούν από τον "θρόνο" που τους είχαν τοποθετήσει. Άλλωστε όλοι τους παραμένουν νικητές της Eurovision.
Lys Assia:
Η Lys Assia είναι η πρώτη νικήτρια της Eurovision. Το 1956 κατάφερε με το τραγούδι της "Refrain" να κάνει περήφανη την Ελβετία. Όμως και τις επόμενες δυο χρονιές εκπροσώπησε τη χώρα της στο θεσμό, με το 1957 να κατακτά την 8η από τις 10 θέσεις, ενώ το 1958 να χάνει με μικρή διαφορά τη πρώτη θέση. Κι ενώ κανείς θα νόμιζε πως το κεφάλαιο Eurovision γι' αυτή τη γυναίκα θα είχε λήξει, στα τέλη του 2011 ανακοινώθηκε επίσημα το όνομα της στη λίστα των δεκατριών τραγουδιστών που θα προσπαθήσουν να κερδίσουν το εισιτήριο και να εκπροσωπήσουν την Ελβετία τον Μάιο του 2012. Τελικά στον εθνικό τελικό της χώρας κατέκτησε την 8η θέση, ενώ την επόμενη χρονιά έστειλε στους υπεύθυνους της διοργάνωσης τη δική της πρόταση για να εκπροσωπήσει τη χώρα μαζί με ένα ραπ συγκρότημα, αλλά το τραγούδι της δεν έγινε δεκτό.
Jean-Claude Pascal:
Εκπροσώπησε το Λουξεμβούργο το 1961 και με το τραγούδι του "Nous les amoureux" έφερε την πρώτη νίκη στη χώρα. Μετά από 20 χρόνια, το 1981, πήρε την μεγάλη απόφαση και επέστρεψε στον θεσμό, κατακτώντας όμως την 11η θέση.
Isabelle Aubret:
Μετά από την προσπάθεια της να εκπροσωπήσει τη Γαλλία στη Eurovision το 1961, την επόμενη χρονιά καταφέρνει να πάρει το εισιτήριο από τη χώρα της και μάλιστα να βρεθεί στην κορυφή ολόκληρης της Ευρώπης με το "Un Premier Amour". Έξι χρόνια μετά τη νίκη της, το 1968, επιστρέφει στον θεσμό και με το τραγούδι της "La source" κατακτά την τρίτη θέση. Δυο χρόνια μετά επιθυμεί να διαγωνιστεί ξανά αλλά δεν καταφέρνει να κερδίσει το πολυπόθητο εισιτήριο από τον εθνικό τελικό. Ως που το 1976 αποφασίζει να ξανά λάβει μέρος στον εθνικό διαγωνισμό, με αποτέλεσμα όχι μόνο δεν κερδίζει το εισιτήριο αλλά δεν προκρίνεται από τον ημιτελικό της χώρας της στον τελικό καθώς τερμάτισε έκτη από τα επτά επικρατέστερα. Το 1983 ήταν η τελευταία φορά που προσπάθησε να διαγωνιστεί για να εκπροσωπήσει τη Γαλλία στον θεσμό, αλλά στον εθνικό τελικό κατέκτησε την τρίτη θέση.
Gigliola Cinquetti:
Το 1964 η 17χρονη τότε Gigliola κέρδισε τον θεσμό με το "Non ho l'eta" και έφερε την πρώτη νίκη στην Ιταλία. 10 χρόνια μετά, το 1974, εκπροσώπησε και πάλι τη χώρα με το κομμάτι "Si" τερματίζοντας στη δεύτερη θέση, πίσω από τους ABBA.
Anne-Marie David:
Η μοναδική που κατάφερε να εκπροσωπήσει δυο χώρες. Πρώτα εκπροσώπησε το Λουξεμβούργο το 1972 όπου με το τραγούδι "Tu Te Reconnaitras" έφτασε στην κορυφή της Ευρώπης. Το 1979 επέστρεψε στον θεσμό, εκπροσωπώντας αυτή τη φορά την Γαλλία, κατακτώντας την 3η θέση.
Izhar Cohen:
Το θρυλικό "A-Ba-Ni-Bi" την οδήγησε στην πρώτη θέση το 1978 με το συγκρότημα Alphabeta. Επτά χρόνια μετά, το 1985, επέστρεψε στον θεσμό χωρίς το συγκρότημα, κατακτώντας όμως την 5η θέση. Άλλες δυο φορές βέβαια προσπάθησε να εκπροσωπήσει το Ισραήλ στην Eurovision, το 1987 και το 1996, αλλά δεν κατάφερε να πάρει το εισιτήριο από τον εθνικό τελικό.
Milk and The Honey:
Το συγκεκριμένο συγκρότημα κατέκτησε την πρώτη θέση στην Eurovision το 1979 μαζί με την Gali Atari. Μετά από αυτή την επιτυχία, προσπάθησαν άλλες δυο φορές να εκπροσωπήσουν το Ισραήλ στον θεσμό, το 1981 και το 1989, αλλά δεν τα κατάφεραν καθώς στον εθνικό τελικό την πρώτη φορά κατέκτησαν την 4η θέση, ενώ την τελευταία φορά την 8η θέση.
Johnny Logan:
Ο μοναδικός που κατάφερε να αναδειχτεί νικητής εις τριπλούν. Η πρώτη φορά ήταν το 1980 με την ερμηνεία του στο "What's Another Year", η δεύτερη ήταν το 1987 με το θρυλικό "Hold Me Now", ενώ η τρίτη ήταν το 1992 μέσα από ένα διαφορετικό πόστο, αυτό του συνθέτη, καθώς έγραψε το νικητήριο κομμάτι "Why Me?" της Linda Martin.
Emilijia Kokic:
Το 1989 εκπροσώπησε την Γιουγκοσλαβία ως μέλος του συγκροτήματος Riva και κατάφεραν με το τραγούδι τους "Rock Me" να κερδίσουν στον διαγωνισμό. Όμως το 1991 το συγκρότημα ακολούθησε χωριστούς δρόμους και μετά από 19 χρόνια η Emilijia προσπάθησε να επιστρέψει στον θεσμό. Διαγωνίσθηκε στον εθνικό τελικό της Κροατίας αλλά τελικά κατέκτησε την 6η θέση.
Carola:
Η Carola κατάφερε το 1991 με το τραγούδι της "Fangad av en stormvid" να φτάσει στην κορυφή της Eurovision για λογαριασμό της Σουηδίας. Είχε όμως εκπροσωπήσει ξανά τη χώρα της το 1983 με το κομμάτι "Framlight" κατακτώντας την 3η θέση. Δώδεκα χρόνια μετά τη νίκη της, το 2003, έστειλε το τραγούδι "Autumn Leaf" στην επιτροπή του Melodifestivalen -το σόου που επιλέγει ποιο τραγούδι θα εκπροσωπήσει τη Σουηδία στον θεσμό- κι έγινε αμέσως αποδεκτό. Όμως ο συνθέτης του κομματιού αποφάσισε να ακυρώσει τη συμμετοχή της και αποκλείστηκε από τον διαγωνισμό. Δυο χρόνια μετά, τέλη του 2005, στέλνει ξανά την πρόταση της η οποία γίνεται αμέσως αποδεκτή. Κερδίζει με επιτυχία στο Melodifestivalen 2006 και τον Μάιο εμφανίζεται στη σκηνή της Αθήνας με το "Invicible" κατακτώντας την 5η θέση.
Niamh Kavanagh:
Το 1993 η Ιρλανδία κερδίζει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά τον θεσμό, αυτή τη φορά από την Niamh και το τραγούδι της "In Your Eyes". Μετά από 17 χρόνια, το 2010, επέστρεψε στον διαγωνισμό με την μπαλάντα της "It's For You" φτάνοντας όμως μέχρι την 23η θέση.
Dana International:
Η πρώτη -και μοναδική- τρανσέξουαλ που κέρδισε τον διαγωνισμό της Eurovision. Η Dana International με το "Diva" κατάφερε να βρεθεί το 1998 στην κορυφή της Ευρώπης για το Ισραήλ. Το 2008 ανέλαβε τη σύνθεση του τραγουδιού για τον Boaz Mauda ο οποίος κέρδισε την 9η θέση, Όμως μετά από 13 χρόνια, το 2011, επέστρεψε στον θεσμό με το τραγούδι "Ding Dong", δίχως όμως να γνωρίσει την ίδια επιτυχία καθώς κατέκτησε την 15η θέση στον ημιτελικό στερώντας της το εισιτήριο να βρεθεί στη σκηνή του τελικού.
Charlotte Parrelli (Nilson):
Η νικήτρια του 1999 από τη Σουηδία με το τραγούδι "Take Me To Your Heaven". Μετά από επιτυχημένες παρουσιάσεις του Melodifestivalen, το 2008 ρισκάρει και με το τραγούδι "Hero" κερδίζει το εισιτήριο για να ανέβει στη σκηνή της Eurovision. Το αποτέλεσμα δεν ήταν υπέρ της καθώς τη βραδιά του τελικού τερματίζει στην 18η θέση. Όμως το 2012 επιθυμεί να εκπροσωπήσει τη Σουηδία και πάλι, αλλά δεν προκρίνεται από τον ημιτελικό στον τελικό του εθνικού τελικού. Το αποτέλεσμα πάντως δικαίωσε τη χώρα καθώς εκείνη τη χρονιά η Σουηδία κέρδισε τον θεσμό με την Loreen και το "Euphoria".
Olsen Brothers:
Μετά από 6 προσπάθειες να εκπροσωπήσουν τη Δανία στην Eurovision, η 7η ήταν τυχερή τους καθώς όχι μόνο πήραν το πολυπόθητο εισιτήριο από τη χώρα τους αλλά αναδείχθηκαν οι καλύτεροι της Ευρώπης. Το "Fly On The Wings Of Love" τους δικαίωσε, αλλά όταν προσπάθησαν να εκπροσωπήσουν και πάλι τη χώρα τους στον θεσμό το 2005 και το 2007, η Δανία είχε άλλα σχέδια για την εκπροσώπηση της εφόσον τερμάτισαν στην 2η και 7η θέση αντίστοιχα στους εθνικούς τελικούς.
Soul Militia (2XL):
Το συγκρότημα αυτό τότε ονομάζονταν 2XL και μαζί με τους Panel Padar και Dave Benton εκπροσώπησαν την Εσθονία φτάνοντας στην κορυφή της Eurovision με το τραγούδι τους "Everybody" το 2001. Το συγκεκριμένο συγκρότημα την επόμενη χρονιά μετονομάστηκε σε Soul Militia, ενώ το 2007 προσπάθησαν να εκπροσωπήσουν τη χώρα τους αλλά τερμάτισαν στην 5η θέση και δεν κατάφεραν να βρεθούν και πάλι στη σκηνή της Eurovision.
Helena Paparizou:
Η δική μας Έλενα Παπαρίζου. Η πρώτη -και μοναδική- νικήτρια της χώρας μας που το 2005 με το τραγούδι "My Number One" μας έκανε περήφανους. Ήταν η δεύτερη φορά που εκπροσώπησε τη χώρα μας καθώς η πρώτη ήταν το 2001 ως μέλος του συγκροτήματος Antique με το τραγούδι "Die For You" όπου κατέκτησε την τρίτη θέση. Όπως έχει εξομολογηθεί η ίδια σε συνεντεύξεις της, από το 2004 μέχρι το 2011 της γίνονταν συνεχώς προτάσεις από την Ελλάδα να μας εκπροσωπήσει στον θεσμό, αλλά και από την Σουηδία είτε με απευθείας ανάθεση είτε ως διαγωνίζομενη στο Melodifestivalen. Εκείνη όμως αρνιόνταν πεισματικά. Ώσπου τον Νοέμβριο του 2013 ανακοινώθηκε επίσημα το όνομα της στη λίστα με τους 32 τραγουδιστές που θα συμμετάσχουν στο Melodifestivalen για να εκπροσωπήσουν τη Σουηδία στον διαγωνισμό. Μπορεί να μην πήρε το εισιτήριο της εκπροσώπησης αλλά με το "Survivor" κατέκτησε την 4η θέση στον τελικό και βίωσε μεγάλες επιτυχίες. Το τραγούδι αυτό ξεπέρασε τις 20.000 πωλήσεις, έγινε χρυσό, ενώ πλέον έχει κάνει μια δυνατή επιστροφή στη Σουηδική επικαιρότητα. Αποτελεί απίθανο να εκπροσωπήσει ξανά την Ελλάδα, αλλά πολύ δυνατόν να επιστρέψει στον θεσμό με τη Σουηδία αν βρει το κατάλληλο τραγούδι.
Dima Bilan:
Ο νικητής του 2008 από τη Ρωσία με το τραγούδι "Believe". Ήταν η δεύτερη φορά που εκπροσώπησε τη χώρα του στον θεσμό καθώς η πρώτη ήταν το 2006 στην Αθήνα με το "Never Let You Go" που τερμάτισε στη δεύτερη θέση. Δυο χρόνια μετά τη νίκη του θέλησε να βιώσει ξανά αυτή τη μεγάλη επιτυχία, όμως η Ρωσική επιτροπή απέρριψε την πρόταση του γιατί θεώρησαν πως ήταν νωρίς να επιστρέψει στον θεσμό. Ώσπου το 2012 έλαβε μέρος στον Ρωσικό τελικό αντιμέτωπος με 25 τραγουδιστές, αλλά έχασε το εισιτήριο από τις μπάμπουσκες και το τραγούδι τους "Party For Everybody". Τη βραδιά εκείνη ο Dima Bilan κατέκτησε την 2η θέση έχοντας στο πλευρό του την Julia Volkova, πρώην μέλος των t.A.T.u.
Lena Meyer-Landrut:
Η Γερμανίδα που κέρδισε τον διαγωνισμό το 2010 με το "Satellite" και έφερε τον θεσμό στη χώρα της μετά από 28 χρόνια. Η Γερμανία της έδωσε ως "δώρο τιμής" να εκπροσωπήσει την χώρα ξανά και την επόμενη χρονιά. Εκείνη αποδέχτηκε την πρόταση και πέρα από την guest εμφάνιση που είθισται να κάνει ο κάθε νικητής της προηγούμενης χρονιάς, διαγωνίσθηκε με το κομμάτι "Taken By Stranger" το οποίο την οδήγησε στην 10η θέση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου